اولش با خودم گفتم من كه فقط كمتر از ۴ ماه تا كنكور فرصت دارم مشكل كندخوني هم دارم. تا الان هم بدون برنامه درس خوندم و از همه دوستانم عقب هستم پس نمي رسم بي خيال ولي نمي دونم چرا يه حسي بهم مي گفت كه تو مي توني. فقط بايد در راه صحيح قدم بذاري – تصميم خودمو گرفتم خيلي سريع منابع رو تهيه كردم فيزيك و رياضي استاد مسعودي، عربي و ادبيات استاد احمدي و بقيه دروسي كه نياز داشتم. بلافاصله بعد از تهيه منابع برناممو شروع كردم. روز به روز داشتم پيشرفت مي كردم و به هدفم يعني يه رتبه خوب و قبولي در دانشگاه تهران نزديك مي شدم همون سال چندبار با استاد مشاوره داشتم و هر بار هر مشكلي تو مطالعه و برنامم پيش مي اومد با استاد در ميان مي گذاشتم و ايشان استادانه من رو راهنمايي مي كردن و راهكار به من ارائه مي دادن. با همين روال تا روز كنكورم پيش رفتم روزهاي آخر آماده ي آماده بودم به طوري كه حتي سختترين تستها رو هم به راحتي از پا درمي آوردم بالاخره روز كنكور رسيد از اون همه استرس و ترس و دلهره ديگه خبري نبود چون به خودم، استادم و منابعم ايمان داشتم. همش حرفاي استاد رو با خودم مرور مي كردم و هر بار انرژي و اعتماد به نفسم بيشتر و بيشتر مي شد. سر جلسه خيلي راحت نشسته بودم، اول دفترچه عمومي، سؤال ها رو يكي پس از ديگري جواب دادم. حالا نوبت دفترچه اختصاصي شد سؤال ها به نظرم خيلي راحت و آسون مي آمدن يكي يكي همه رو از پا درمي آوردم، احساس خيلي خوبي داشتم با زدن هر تست يك گام به دانشگاه تهران نزديك مي شدم! وقت تموم شد و با چهره اي شاد از جلسه بيرون آمدم از همون لحظه خودم رو پشت يكي از صندلي هاي دانشگاه تهران مي ديدم يه مدت گذشت و همه بچه ها تو تب و تاب اعلام نتايج بودن ولي من برعكس همه كاملا آروم بودم و فقط منتظر روز ثبت نام. بالاخره نتايج اعلام شد بله من شاخ غول كنكور رو خيلي راحت تر از اون چيزي كه فكرشو مي كردم شكوندم و به هدفم، آرزوم، روياهام يعني مهندسي شيمي دانشگاه تهران رسيدم. و هم اكنون هم دانشجوي سراسري روزانه دانشگاه تهران در رشته مهندسي شيمي هستم.
حرف آخر:
من سال كنكور خيلي چيزها رو ياد گرفتم به عنوان مثال موفقيت تصادفي نيست و براي موفق شدن در هر مسير بايد درست ترين راه رو انتخاب كرد ولو اين كه براي تشخيص اين راه درست بايد از يك استاد را هشناس ياري گرفت چراكه من خودم در اين راه پرفراز و نشيب آنقدر افتادمو، افتادمو، افتادم تا بالاخره به كمك استاد حسين احمدي، جلو افتادم .